کنترل ظرفیت در سیستم‌های چیلر جذبی
در اغلب سیستم‌های تبرید جذبی دبی آب اوپراتور ثابت است و با کاهش درجه حرارت آب برگشتی به اپراتور، اگر سیستم با تمام ظرفیت کار کند امکان انجماد آب وجود دارد و در صورت نبودن کنترل ظرفیت، درجه حرارات (ترموستات) در این سیستم‌ها بر روی لوله آب‌رفت از اوپراتور نصب می‌گردد که عمل کنترل ظرفیت ( کاهش ظرفیت) نیز توسط کنترل آب‌رفت به یکی از روشهای کنترل ظرفیت در سیستم‌های جذبی در مقدار دبی جریانی مبرد اثر گذاشته و ظرفیت برودتی سیستم را کاهش می‌دهد سه روش کاهش دبی مبرد جریانی عبارتند از:
Ø کاهش دبی بخار با آب گرم ورودی به ژنراتور
Ø افزایش درجه حرارت آب در کندانسر
Ø کاهش درجه حرارت بخار با آب ورودی به ژنراتور (کاهش دمای مواد)
مقاله بررسی چیلر جذبی تک اثره
روش اول کنترل ظرفیت چیلر جذبی
اگر چنانچه مقدار بخار با آب داغ ورودی به ژنراتور کمتر شود در نتیجه مقدار مبرد کمتری از محلول جدا می‌شود یعنی محلول با غلظت کمتری به جذب کننده (ابزوربر) بر‌می‌گردد و قدرت جذب بخار مبرد کمتری را به همراه دارد. از طرف دیگر مقدار مبرد تقطیر شده کاهش می‌یابد و نهایتا دبی مبرد جریانی از کندانسر به اوپراتور کم می‌شود.
روش دوم: کنترل ظرفیت
افزایش درجه حرارت آب در کندانسر را می‌توان به طرق مختلفی انجام داد (به کنترل فشار کندانسرها رجوع شود) مانند بای‌پس مقداری از آب‌گرم خروجی از کندانسر به ورودی کندانسر، خاموش کردن فن برج خنک‌کن و یا تغییر دور فن برج خنک‌کن در هر صورت با افزایش درجه حرارت تقطیر، مقدار بخار کمتری تقطیر می‌گردد که نتیجه أن کاهش دبی جریانی مبرد از کندانسرر به اوپراتور است.
مقاله چیلر جذبی شعله مستقیم دایرکت فایر را مطالعه نمائید.
روش سوم: کنترل ظرفیت چیلر
کاهش درجه حرارت مولد (ژنراتور) را با توجه به نوع سیال گرم‌کننده در ژنراتور (بخار، آب‌گرم، آب داغ) که با خفه کردن (تروتلینگ) سیال ورودی به ژنراتور امکان‌پذیر می باشد. کاهش دمای مولد باعث می‌شود که بخار جذب‌شده در محلول کمتر تبخیر گردد (بخار کمتری از سلوشن جدا می‌شود) و مانند روشهای قبلی مقدار دبی مبرد از کندانسر به اوپراتور را کاهش می‌دهد.
